Przejście do sekcji:

Treść strony - Aktualności

Wilki

Z wilkami po sąsiedzku 
Zasady zachowania się na obszarach występowania dużych ssaków drapieżnych 
Dzięki wprowadzonej w 1998 r. ochronie gatunkowej wilki osiedliły się w tych miejscach Polski, w  których zostały wcześniej wytępione. Niekiedy ich nieobecność trwała ponad 200 lat, nic zatem  dziwnego, że powrót tego dużego drapieżnika wywołuje dużo emocji, niepokój, a często  najprawdziwszy strach wśród lokalnych społeczności. Ten strach, szczególnie o bezpieczeństwo  najbliższych, może być podsycany nierzetelnymi informacjami przekazywanymi przez osoby zainteresowane z różnych względów powrotem do polowań na ten gatunek. Aby uniknąć rozprzestrzeniania się półprawd i fałszywych informacji o relacjach ludzko-wilczych  przygotowaliśmy poniższe zasady zachowania się na obszarach występowania tych drapieżników oraz postępowania w przypadku wystąpienia sytuacji konfliktowych.  
Wilki najczęściej są płochliwe i unikają kontaktu z ludźmi. Jednak jak każde inne dzikie zwierzęta,  mogą zachować się nieobliczalnie jeśli są spanikowane, chore lub zranione, a szczególnie wówczas  gdy zostaną oswojone (zhabituowane) poprzez takie działania, jak regularne dokarmianie (pojawia  się wówczas uwarunkowanie pokarmowe) lub w wyniku zabrania szczenięcia z lasu i  wychowywania przez człowieka. Dla bezpieczeństwa ludzi, ale też dla dobra wilków, niezmiernie  ważne jest unikanie działań, które zachęcają drapieżniki do przebywania w pobliżu zabudowań lub  uzależniają je od pokarmu dostarczanego przez człowieka. 
Życie i rekreacja na obszarach zamieszkałych przez wilki 
Jak wynika z badań telemetrycznych, polegających na zakładaniu zwierzętom obroży z nadajnikami umożliwiającymi śledzenie ich lokalizacji, dzikie wilki poszukując pokarmu podchodzą w pobliże  ludzkich osad lub innych miejsc naszej aktywności. Zwykle nawet nie zdajemy sobie sprawy z ich  obecności. Odchodzą szybko bez powodowania jakichkolwiek problemów. Niekiedy atakują  zwierzęta gospodarskie, ale nie jest to objaw przyzwyczajenia się do ludzi, lecz naturalna reakcja  inteligentnego drapieżnika na łatwy dostęp do słabo chronionego pokarmu. Więcej można się o  tym dowiedzieć tutaj: http://www.polskiwilk.org.pl/ataki-wilkow-na-inwentarz
Jednakże w szczególnych sytuacjach, najczęściej sprowokowanych przez ludzi, wilki przywykają do  człowieka, mogą wówczas być uciążliwe, a w krańcowych przypadkach - niebezpieczne. Wilki  nadmiernie przyzwyczajone lub zuchwałe w stosunku do ludzi należy usuwać z populacji, aby  uniknąć eskalacji konfliktów. Na takie działanie zezwala polskie prawo i zgody na odstrzał takich  osobników są wydawane przez Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska po dostarczeniu  odpowiednio uzasadnionego wniosku. 
Oto zasady, których należy przestrzegać, aby uniknąć sytuacji, w której wilki oswajają się i  zaczynają stwarzad problemy. Te same zasady obowiązują w stosunku do niedźwiedzi. 
∙ NIGDY NIE DOKARMIAJ WILKÓW, nawet jeśli zwierzęta wyglądają na wychudzone i wymagające pomocy. Zamiast karmić lub próbować samodzielnie pomagać wilkowi,  zawiadom natychmiast właściwą terenowo Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska  (RDOŚ) i skontaktuj się ze Stowarzyszeniem dla Natury „Wilk”.  
∙ Mieszkając w pobliżu lasu przetrzymuj odpadki spożywcze w szczelnych pojemnikach z pokrywami. Resztki żywności pozostawione na kompoście poza ogrodzeniem posesji, w  szczególności kawałki mięsa i wędlin, mogą zwabiać wilki. Zainstalowanie oświetlenia z  czujnikami ruchu w pobliżu miejsc składowania odpadów kuchennych może odstraszać  wilki od podchodzenia w ich pobliże. 
∙ Jeśli jesteś turystą, spacerujesz po lesie, wędrujesz z plecakiem, biwakujesz w lesie,  uprawiasz biegi terenowe lub inne rodzaje rekreacji aktywnej, jesteś zbieraczem grzybów  lub jagód, nigdy nie pozostawiaj resztek żywności w koszach na parkingach leśnych,  miejscach biwakowych, pod wiatami i w innych miejscach odpoczynku dla turystów, nawet  jeśli wydaje się, że są one szczelne i regularnie opróżniane.  
∙ Jeśli jesteś fotografem przyrodniczym lub myśliwym nigdy nie dostarczaj mięsa na nęciska  przy czatowniach lub ambonach: ani szczątków martwych zwierząt dzikich i hodowlanych,  ani też produktów zawierających mięsne składniki. Wilki, dzięki niezwykle czułemu węchowi, orientują się, że to człowiek dostarczył pokarm i mogą zacząć postrzegać ludzi  jako dostarczycieli pożywienia.  
∙ Jeśli pracujesz w lesie, jesteś np. pracownikiem zakładu usług leśnych, budowniczym dróg  leśnych, instalatorem sieci energetycznych, nigdy nie pozostawiaj żywności w miejscu  pracy. Pakuj wszystkie odpadki i zabieraj z sobą. Pozostawiona żywność może zwabiać  drapieżniki w pobliże pracujących w lesie ludzi.  
∙ Jeśli jesteś leśnikiem lub pracownikiem parku narodowego i odpowiadasz za turystyczne  udostępnianie terenów leśnych nie instaluj w lesie koszy na odpadki, lecz tablice  zachęcające turystów do zabierania resztek jedzenia i opakowań po żywności ze sobą do  domu.  
∙ Bądź świadom, że jakikolwiek jest powód pozostawiania lub udostępniania resztek  żywności w lesie lub w jego pobliżu, wilki, a szczególnie młode osobniki mogą uzależnić się  od takiego źródła pokarmu i w efekcie przyzwyczaić się do ludzi, jako dostarczycieli  pożywienia.  
∙ Zawsze zwracaj uwagę i odpowiednio reaguj na sytuację z której wynika, że wilki regularnie  żerują na pokarmie pozostawianym przez ludzi (nęciska, czatownie fotograficzne, kosze i  doły na śmieci, kompostowniki, itp.). Zawiadom o tym natychmiast odpowiednią  Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska. 
∙ Jeśli znajdziesz w lesie szczenię wilka NIGDY GO NIE DOTYKAJ ANI NIE ZABIERAJ Z SOBĄ,  nawet jeśli wygląda na chore i skrajnie wycieńczone. Jeśli masz możliwość, zrób mu kilka  zdjęć i zaznacz to miejsce w swoim telefonie (np. w Google Maps), albo zapamiętaj numer  najbliższego słupka oddziałowego i natychmiast zawiadom właściwą Regionalną Dyrekcję  Ochrony Środowiska i skontaktuj się ze Stowarzyszeniem dla Natury „Wilk”. 
∙ Jeśli dowiesz się, że ktoś przetrzymuje nielegalnie wilka w niewoli, dla dobra swojego i  sąsiadów, natychmiast zawiadom odpowiednią RDOŚ. 
Psy i koty na obszarach występowania wilków 
Dla ochrony swoich domowych pupili, ale też dla bezpieczeństwa mieszkańców lasu, właściciele  psów i kotów powinni zawsze nadzorować swoich podopiecznych tam, gdzie mogą napotkać dzikie  zwierzęta. W lasach zamieszkałych przez wilki i inne duże drapieżniki wałęsające się bez nadzoru  psy i koty, interesujące się często resztkami wilczych zdobyczy, mogą znaleźć się w niebezpiecznej  sytuacji. Wilki mogą potraktować wałęsające się i znakujące na leśnych drogach psy jak obce wilki,  chcące zająć ich terytorium. Mogą wówczas zaatakować, poranić a nawet zabić psa, szczególnie  gdy w pobliżu mają szczenięta. Od czasu do czasu wilki atakują też psy w sąsiedztwie, a nawet  wewnątrz obejścia właściciela. Aby tego uniknąć: 
∙ Nie pozostawiaj psiej lub kociej karmy na zewnątrz, w miejscach gdzie mogłaby być  dostępna dla drapieżników. Może to zwabić wilki w pobliże domostwa. Wilki mogą się  przyzwyczaić do stałego źródła pokarmu, a następnie zranić a nawet zabić broniącego  swojego pożywienia psa lub kota. 
∙ Jeśli mieszkasz w obszarze zamieszkiwanym przez wilki trzymaj w nocy swoje psy i koty w  domu lub w dobrze zabezpieczonych kojcach.  
∙ Jeśli spacerujesz w lesie z psem, prowadź go zawsze na smyczy. Jest to nie tylko zgodnie z  obowiązującym w Polsce prawem, ale także zapobiega oddalaniu się psa od właściciela.  Zagubiony, biegający po lesie pies może szybko wpaść w tarapaty. 
∙ Nigdy nie pozwalaj psu wychodzić poza teren gospodarstwa i swobodnie penetrować  pobliskie lasy. Nawet jeśli nie zostanie zaatakowany przez drapieżniki w lesie, wilki mogą  przyjść jego tropem pod zabudowania, zabić psa lub zaatakować inwentarz. 
∙ Jeśli biwakujesz w lesie, nie pozostawiaj swojego psa bez nadzoru, nie przypinaj go też w  nocy na smyczy koło namiotu lub przyczepy kampingowej.  
Więcej o powodach zabijania psów przez wilki można przeczytać tutaj:  
http://www.polskiwilk.org.pl/wilki-i-psy 
Spotkania z wilkami 
Wraz ze wzrostem zasięgu występowania populacji wilka w Polsce, wzrasta także  prawdopodobieostwo napotkania tych drapieżników w lesie. Wilki są zazwyczaj bardzo ostrożne i  płochliwe, ale także bardzo ciekawskie. Nic więc niezwykłego w tym, że wilk zatrzymuje się i przygląda z większej odległości i nie ucieka natychmiast po zobaczeniu człowieka. Nie jest to objaw  agresji lecz raczej zaciekawienia. Podobnie zachowuje się wiele dzikich zwierząt.  
Ataki wilków na ludzi są niezmiernie rzadkie, znacznie częstsze są ataki psów lub dzików, czy też  wypadki postrzelenia ludzi przez myśliwych. Pogryzień ludzi, o których było głośno w 2018 r. w  Bieszczadach i Puszczy Noteckiej, dokonały dwa młode wilki oswojone i uzależnione pokarmowo  do człowieka. Oba zostały bardzo szybko odstrzelone w oparciu o zgody GDOŚ. Ludzie powinni  zawsze pamiętać, że duże drapieżniki, jeśli próbuje się je oswajać lub dokarmiać, mogą okazać się  niebezpieczne. 
Jeśli spotkasz w lesie wilka, który podchodzi zbyt blisko (na odległość poniżej 30 m) lub przygląda  się zbyt długo i nie czujesz się komfortowo w tej sytuacji, albo też drapieżnik poszczekuje lub  warczy na ciebie, podejmij następujące działania: 
∙ Unieś ręce i machaj nimi szeroko w powietrzu, to rozprzestrzeni twój zapach, sprawi też, że  twoja sylwetka będzie lepiej widoczna. 
∙ Pokrzykuj głośno, ostrym tonem w stronę wilka, to pozwoli mu zorientować się, że ma do  czynienia z człowiekiem i że nie jest mile widziany. 
∙ Jeśli zwierzę nie reaguje i nadal się zbliża, rzucaj w niego będącymi w zasięgu ręki  przedmiotami. 
∙ Nie uciekaj – drapieżniki instynktownie reagują pościgiem za uciekającym zwierzęciem, nie  wykluczone, że podobnie będą reagować w przypadku ludzi. 
∙ Wycofaj się powoli tyłem na bezpieczną odległość i dopiero, gdy masz pewność, że zwierzę  odeszło, możesz przyspieszyć. 
∙ Jeśli masz taką możliwość, to zrób zdjęcia zwierzęcia i zawiadom o zdarzeniu właściwą RDOŚ i Stowarzyszenie dla Natury „Wilk”. 
Przydatne kontakty: 
Spis kontaktów do RDOŚ znajduje się na stronie internetowej www.gdos.gov.pl 
Kontakty ze Stowarzyszeniem dla Natury „Wilk” znajdują się na stronie internetowej  www.polskiwilk.org.pl 
Autor: dr hab. Sabina Nowak – Stowarzyszenie dla Natury „Wilk” 

Przejdź do początku strony